به هم ریختن ِ آنی شالوده ی فکری!

دوستان سلام. می خواستم یه همچین پستی بذارم:

این پست رو می خوام در یه موردی گفتگو کنیم و ازتون مشاوره بگیرم.

به نظر شما اینکه یک نفر در شرایط ِ حال که به ازدواج فکر نکرده و نمیکنه، با دیدن یکی که به دلش نشسته (قضیه ی عشق در یک نگاه نیستااا) درسته که در تصمیمش بازنگری کنه اونم فقط و فقط به خاطر اون یک نفر؟

+ شرایط ِ حال برابر است با نداشتن ِ شرایط و آمادگی (که بیشتر جنبه ی اقتصادی داره) برای ازدواج از نظر ِ خودِ اون فرد.

++ بازنگری در تصمیم هم مساوی است با اقدام به خواستگاری کردن فقط به خاطر اونی که دیده و نه برای همه ی موارد ِ پیشنهادی بهش.

پ.ن: شما بشنوید که اون یک نفر شوخ ِ شب ِ اما باور نکنید! احساساتی شدن هم موقوف، ز تعارف کم کنید و بر مبلغ بیافزایید :)

اما بعدا پشیمون شدم، و دیگه یه همچین پستی نذاشتم که نذاشتم.

بعدها نوشت: دوستان علی رغم همه تاکیدات شما باید عرض کنم که همه چی به خیر و خوشی تمام شد و خطر از سرمون رفع شد! همه چی برای یک لحظه بود و این یک فکر آنی بود برای یک بازبینی ساده که آیا من آمادگی همچین برخوردی رو با یک قضیه ی جدی دارم یا نه؟ و از همه ی شما عزیزان تشکر می کنم که بهم مشاوره دادین ولی مرغ طرفای دل ِ من یه پا داره، اون یه پاش هم بدجور می لنگه و شاعر در همین مورد و خیلی بی ربط می فرماید: پای استدلالیان چوبین بود/ پای چوبین سخت بی تمکین بود ...