بر جنگ افروزان و جنگ طلبان شرم باد.
+ وقتی که مرگ کودکی را می بینیم و حتی قبل تر از آن، شکنجه ی روحی که با آن همه صدای مهیب انفجار بر آن کودک وارد شده است را تصور می کنم، احساس شرم، نفرت، سردرگمی و درد وجودم را پـُـر می کند و به هرچه و هرکه ( با تاکید بسیار بر روی هرچه و هر که) عامل این اتفاق شرمناک می شوند نفرت می فرستم...
عجب صبری خدا دارد...
بله.
امام زمان هنوز اذن ظهور ندارد؟
دلم گرفته و کاش پزشک بودم. ای کاش
شاید این جمعه بیاید...
کسانی هم که پزشک نیستن به انحاء مختلف می تونن کمک کنن!
غم انگیزودردناکه...
این مدت زیادازاین دست خبراوتصاویردردآوردیدم...
واقعاشرم برعاملین این جنایات...
خیلی دردناکه.
درد آور تر اون بچه هایی اند که مورد ظلم گوشت و پوست و استخونشونند!
تداعی کننده ی اشعار کارو!
جنگ طلبی و ظلم همیشه شرمناک هستن منتها نمی دونم شاید جای دل سنگ هم نه یک جسم بی احساس تعبیه شده تو بعضی دلها ..:(
...
تفنگِ دست تو یعنی زبان آتش و آهن
من اما پیش این اهریمنی ابزار بنیان‌کن
ندارم جز زبانِ دل، دلی لبریزِ از مهر تو
تو ای با دوستی دشمن.
زبان آتش و آهن، زبان خشم و خونریزی ست
زبان قهر چنگیزی ست
...
خیلی تاسف آوره.به واژه های زیادی فکر کردم اما این ظلم این نفرت قابل بیان نیست.
چرا بعضیا که کاری میتونن بکنن یکدفعه فلج شدن؟؟؟ با این همه دک و پز نهایت کارشون محکوم کردنه؟؟
شرمتان باد، ای خداوند قدرت شرمتان باد!
امــــروز
به پـایـان می رسـد
از فردا برایــم چیزی نگــو !
مــن نمی گــویم " فردا روز دیــگری ست "
فقــط می گــویم
" تو روز دیــگری هســتی "
تــو
فردایــی
همــان که بایــد بخاطـــرش زنده بــمانم!
زندگی هنگامه ی فریاد هاست
سرگذشت درگذشت یادهاست